پیش‌نوشت صفر (دوباره بازاریابی ویروسی؟). بعد از گذشت حدود یکسال که به دلایلی نوشته‌های با موضوع بازاریابی ویروسی ادامه پیدا نکرد، چند وقتی است با خودم فکر می‌کنم که اگر بخواهم دوباره در این‌باره یاد بگیرم باید از کجا شروع کنم. از آنجایی که هرچقدر فکر کنیم باز هم فکرهای جدیدی هستند که به سراغ ما اومده و ما رو از «عمل» دور کنند، بعد از دیدن کلیپ دوربین مخفی اسنپ، با خودم گفتم که انتظار بسه.

نام مجتبی کاشانی (+) را با دو قطعه شعر «قصیده ۲۰۰۰» و «ذهن ما» شناختم. ستایش کار و تلاش در قصیده ۲۰۰۰ و اشاره به اهمیت توسعه مدل ذهنی در قطعه ذهن ما، تا مدتها علاقه به خواندن کتاب‌های شعر او را در من برمی‌انگیخت. به لطف خانه‌نشینی اجباری این روزها، کتاب شعری از او با نام «خویش را باور کن» در طاقچه دیدم و همین کافی بود تا این کتاب، همقدم هر شب من در گام‌های پیش از خواب باشد. بعضی شعرهای در این کتاب جادویی‌اند و جملاتی، بسیار عمیق. درباره مجتبی کاشانی و شعرهای او بعدها بیشتر خواهم […]

در هفته‌های قبل یک محتوای ویدیویی از عادل فردوسی پور، مجری محبوب برنامه‌های ورزشی، وایرال شد. کلیپی که بازگشت نام داشت و در سناریویی به تحسین مهاجرت نکردن فردوسی‌پور در شرایط سختی که برایش ایجاد شده می‌پرداخت. در اینجا تلاش می‌کنم به بهانه تحلیل این تبلیغ وایرال شده، یک نکته مهم درباره بازاریابی ویروسی را با هم مرور کنیم. اما در ابتدا این نکته را اشاره کنم که پیش‌فرض‌ام این است که خواننده این مطلب با کلیات وایرال مارکتینگ آشناست. پس اگر فکر می‌کنید چندان با این مفهوم آشنا نیستید، خوب می‌شود اگر قبل از ادامه مطلب «چرا به بازاریابی […]