(نوشته شده در ۱2 دی ۹۵)
.
پی‌نوشت. نمی‌دانم که شما هم اینطورید یا نه. اما من، به شخصه، ایراد را در کار دیگران خیلی راحت‌تر می‌توانم ببینم تا ایراد کار خودم را.
امروز ظهر، یکی از آشنایانم را دیدم. کسی که با وجود اینکه بسیار تلاش می‌کند و می‌شود گفت خودش و زندگی‌اش را وقف کار کرده است، در زندگی‌اش دستاورد چندانی نداشته – یا بهتر است بگویم از نظر من دستاورد چندانی نداشته – هر چند خود او از این امر ناراضی به نظر نمی‌رسد.
کمی که با خودم فکر کردم، دیدم شاید علت، این باشد که او می‌خواهد تعداد زیادی کار را بطور همزمان پیش ببرد. همان ضرب‌المثل یک دست و چند هندوانه که بارها شنیده‌ایم: با یک دست نمی‌توان چند هندوانه برداشت.
کمی که بیشتر فکر کردم، دیدم شاید این ایراد، در کار خود من هم باشد.
شاید یکی از دلایل اینکه تلاش‌هایم تا امروز دستاورد چندان محسوسی نداشته (یا لاقل دستاوردی که مدنظر من بوده نداشته) همین نکته باشد.
باید کمی بیشتر فکر کنم.
کدام هندوانه ها را می‌توانم زمین بگذارم؟ و کدام‌ها را باید؟
2 Comments
محمدرضای عزیز
دیدن ایرادات دیگران البته مشکلی نیست. کاری است که همه ما بدون فکر و تأمل هم می توانیم انجام دهیم. مهم ترین نکته آن است که یک لحظه فکر کنیم اگر من به جای آن شخص همین کار را انجام میدادم، آیا از او بدتر بودم یا بهتر؟ آیا همان ایرادات را هم می شد بر من گرفت یا نه؟ در واقع هیچ زمانی برای عمل کردن دیر نیست. اگر نتوانستیم انجامش دهیم، خب پس ایرادگیری مان بی خاصیت بوده است و اگر توانستیم و بهترش را هم انجام دادیم، باز هم ایراد گیری مان بی خاصیت بوده است. میدانی چرا؟ چون اگر آن شخص آن کار را پر از ایراد انجام نمیداد، ما اصلا هیچ مدلی برای سنجش کار خودمان نداشتیم. مانند این است که بعد از فیزیک کوانتومی تمامی داشته های نیوتن را دور بریزیم. در واقع اگر نیوتن نبود و اگر آن قوانین را نمی نوشت، انیشتین و نیلز بور و رادرفورد و ماکسول و کوری و هاوکینگ و خیلی های دیگر حتی نمی توانستند ساده ترین بخش مسئله را درک کنند، چه رسد که از آن ایراد بگیرند، اصلاحش کنند و یک پارادایم نو بیافرینند.
با تشکر
یاور عزیز.
حرفات رو چند بار خوندم. درسته بنظرم. و چه پیشنهاد جالبی دادی – اینکه فکر کنیم ببینیم که اگر ما جای اون شخص بودیم چطور عمل می‌کردیم و مرحله بعد هم که نتیجه بگیریم بهر حال ایراد گیری مان بی‌خاصیت است :))
حالا بیا فکر کنیم شاید خودمان هم آن ایراد – یا ایراد مشابه – را داریم و اصلا حواسمان نیست! این رو دیگه کجای دلم بذارم اخه 😉
مرسی که نوشتی:)