(نوشته شده در ۲4 دی ۹۵)
.
دوستان دور و نزدیک از علاقهی من به بچهها خبر دارند (و گاهی شوخیهایی هم با من میکنند 😀 ).
این لبخند را امروز شکار کردم.
الان به عنوان تصویر پس زمینهام انتخابش کردم.
میدانم که در طی هفته و بعد از ساعات پر کار، آرامش این لبخند من را هم آرام خواهد کرد.
2 Comments
دو چیز رو من توی بچهها خیلی دوست دارم. یکی لبخندشون و یکی دیگه چشمهاشون.
لبخندشون فوقالعاده زیبا و دوست داشتنی هست و چشمهاشون از زلالی و معصومیت، برق میزنه.
من که نمیتونم نگاهم رو از روی لبخند و چشمهای قشنگ یه بچه بردارم و ناخودآگاه با دیدنشون من هم لبخند روی لبم میاد 🙂
واقعا همینی هست که میگی. منم عاشق بچهها هستم.
حتی بعضی وقت ها انقدر غرق بچهها میشم که از دنیای آدم بزرگها برای لحظاتی کوچ میکنم 🙂