امروز یک ویدیو نسبتا کوتاه برای معرفی کتاب تاکسی سواری در یوتیوب گذاشتم. حدود ۶ دقیقه شد (اینجا).
اما گفتم کمی هم درباره آن بنویسم. خصوصا که صحبتها درباره این کتاب خیلی متنوع است: بعضیها آن را دوست دارند. گروهی نقدهایی دارند. و بعضی هم آن را قوی ارزیابی نمیکنند.
البته چاپهای متوالی کتاب نشان میده که مخاطب قابل توجهی در همین مدت کوتاه ۱.۵ ساله پیدا کرده. هر چند از طرف دیگر، شاید بشه با مقایسه امتیاز ۲.۸ مخاطبان در سایت گودریدز و ۴.۵ در دیجیکالا، اینطور استنباط کرد که گروهی که کتابخوانی را حرفهایتر دنبال میکنند، نسبت به عموم افراد، برآورد پایینتری از کتاب داشتهاند.
اما آیا اینها به این معنی است که تاکسی سواری ارزش خواندن نداره؟
من در اینجا نظر خودم را مینویسم. اگر شما هم کتاب را دیده یا خواندید، خوشحال میشم نظر شما را هم بدانم.
فکر میکنم مهمترین ناراضیها از این کتاب کسانیاند که به دنبال یک کتاب جدی، پرمحتوا، و حرفهای داستانی، به سراغ آن آمدهاند. به ویژه وقتی یک اثر در رده پرفروشها قرار میگیرد، انتظارها هم از آن بیشتر میشود.
البته خود نویسنده تلاش کرده در جاهایی اشاره کند که «این داستانکها در اصل نوشتههایی برای یک ستون در روزنامه بودند»، اما ظاهرا این اشاره چندان کارگر نیوفتاده و تیغ تیز انتقاد به محتوای کتاب در کامنتهای متعددی در فضای آنلاین به چشم میخورد.
با همه اینها، من کتاب را در کل دوست داشتم.
نه به خاطر اینکه یک اثر با داستانهایی سراسر درخشان بود – اگرچه بخشهای زیبا در آن کم هم نیستند. بیشتر به این دلیل که در مجموع، خواندن روایتهایی روزمره از درون یک تاکسی، که گاهی هم مرز بین واقعیت و تخیل در آن قابل تفکیک نبود، راضیام کرد.
خصوصا که در چند هفته اخیر کمتر فرصت خواندن از روی کتاب کاغذی را پیدا میکردم، تاکسیسواری برایم فرصتی برای حفظ نزدیکی با دنیای کتابها فراهم کرد.
در ویدیو دو داستان کوتاه از کتاب را برای نمونه خواندهام که فکر میکنم میتواند فضای کتاب را تا حدی شفاف کند: لینک به ویدیو معرفی کتاب «تاکسی سواری» در یوتیوب.
—
برای آشنایی بیشتر با این کتاب:
در سایت متمم هم میتونید معرفی تاکسی سواری را به همراه چند داستانک نمونه بخوانید: معرفی کتاب سروش صحت برای هدفی متفاوت.