نقل قول زیر از جملات قصار مورد علاقه من هست.
نسخه فارسی آن (که بیشتر از یکسال قبل احتمالا در متمم خواندهام) بارها و بارها در ذهنم تکرار شده. چیزی شبیه این بود:
استفاده نهایی قدرت این است که از آن برای قدرتبخشیدن به دیگران استفاده کنی.
_ویلیام گلاسر
∙ منبع تصویر با کیفیت بالا: اینجا.
پینوشت. هر چند ما معمولا برخی افراد را در ذهن خود قدرتمندتر میدانیم، به نظر میرسد قدرت در خلا معنای مشخصی نداشته باشد. وقتی درباره قدرت صحبت میکنیم این سوال مطرح میشود که قدرت «در چی»؟
تعبیرها و زمینههای قدرت متفاوتند و حتما شما هم جنبههای مختلفی از قدرت داشتن در ذهن دارید. مواردی مثل
چه در استعارهی ذهنی قدرتمند بودن و چه مصداقها و زمینههای قدرتمندی، فکر میکنم ویژگی «بخشیدنِ قدرت» چیزی نیست که همه آن را داشته باشند.
برخی کم دارند. بعضی زیاد. بعضیها تا موقعی که قدرت خودشان به خطر نیوفتد، دارند، گروهی هم بیشتر به نتیجه فکر میکنند و کمتر دلبسته و وابسته زمینههای قدرتشان هستند. گونههایی هم هستند که بطور کل از این ویژگی بیبهرهاند.
از وقتی این نقل قول را شنیدم، آن را در ذهن خودم به عنوان یکی از فاکتورهای ارزیابی دیگران در نظر میگیرم: اینکه بطور کلی، فرد تا چه حد آمادگی دارد تا از قدرتی که در اختیارش است، برای قدرت بخشیدن به دیگران استفاده کند؟
پینوشت2. سوالی که گاهی از خودم میپرسم، وضعیتم درباره این شاخص است (طبیعتا در حوزههایی که قدرت و توانایی دارم).
1 Comment
بسیار عالی