تجربه من در مدیریت زمان (3): ادامه‌ی نکات اپلیکیشن aTimeLogger

پیش‌نوشت. قبلا و در اینجا، کار با اپلیکیشن  aTimeLogger برای ثبت کارهای روزانه را کمی توضیح داده‌ام. در این مطلب، چند نکته را که به نظرم ممکن است مفید باشد، می‌گویم.

اصل نوشته:

تابحال در وبلاگ درباره موضوعات مختلفی حرف زده‌ام. برخی شان درد و دل بوده، بعضی غر زدن و گاهی هم تلاش برای تحلیل اتفاقات روزمره.

کمتر روی چیزی تاکید داشته‌ام.

اما اگر بخواهم روی مواردی (به عنوان عاملی موثر در بهبود کیفیت زندگی) تاکید داشته باشم و در واقع آن‌ها را به دوستانم توصیه کنم، یکی از آنها «نصب» و «استفاده‌ی بهینه‌» از اپلیکیشن  aTimeLogger هست.

نمی‌دانم این نقل قول را شنیده‌اید که می‌گویند:

اگر چیزی را نمی‌توانی اندازه بگیری، نمی‌توانی آن را بهبود ببخشی [یا مدیریت کنی].

به عبارتی، اگر می‌خواهیم یک عادت بد را ترک یا یک کار خوب را به عادت تبدیل کنیم، اندازه گرفتن زمان صرف شده برای آن فعالیت ضروری به نظر می‌رسد.

از طرفی، اگر حوصله یا نیاز استفاده‌ی کامل از این اپلیکیشن را ندارید، بنظرم همچنان بتوانید «روش مناسب خود» را برای استفاده از آن پیدا کنید.

می‌خواهم با یک مثال، طریقه‌ی استفاده‌ی مناسب از اپلیکیشن را از نظر خودم بیان کنم.

استفاده‌ی «مناسبِ من» از اپلیکیشن aTimeLogger

برای یک مثال دم دستی از کمکی که اپلیکیشن aTimeLogger به تغییر عادات می‌کند، تصور کنید من معتادِ تلگرام هستم (مثال سلیقه‌ای است. امیدوارم درگیر مثال نشویم). یک لحظه نمی‌توانم از تلگرام جدا شوم. تا جایی که بیشترِ آن سه ساعتی را که در روز در اختیار خودم هستم و جبری روی آن نیست، در تلگرام می‌گذرانم.

بعد از مدتی، احساس می‌کنم وقتی کل زمان آزادم در روز را در استفاده از تلگرام می‌سوزانم، از اختیار حداقلی ام درست استفاده نمی‌کنم. از طرفی دوست دارم کتابخوانی‌ام هم بیشتر شود.

اما چه باید بکنم؟

یک راه این است که تلگرام را یک دفعه کنار بگذارم و با خودم بگویم : از همین الان تلگرام را حذف (یا فورس استاپ) می‌کنم و دیگر به آن سر نخواهم زد. به جایش هم کتاب می‌خوانم که مفیدتر هم هست. (فکر می‌کنم بیشتر افراد تجربه‌ی گرفتن از این نوع تصمیم‌ها را در زندگی‌شان داشته‌اند- برای من که بوده!).

حتی ممکن است تا یکی-دو روز هم همین کار را انجام دهم. اما احتمالا روزهای بعد با خودم خواهم گفت: “کتاب خواندن به اندازه‌ی چت با دوستان به من حال نمی‌دهد.. اصلا یک کار بهتر، اول کمی تلگرام گردی می‌کنم و بعد کتاب می‌خوانم …”

تمام شد! دیگر نه با خیال راحت می‌توانم به تلگرام بروم، و نه با کارایی مناسب کتاب بخوانم.. شاید بعد از مدتی هم ببینم رضایتم در نقطه‌ای پایین تر از جایی که قبلا بوده، هست و کتابخوانی ام هم همچنان قابل قبول نیست.

شاید یک راه بهتر برای تغییر این عادت، این باشد که من در ابتدا برآورد کنم که حدودا چقدر برای تلگرام وقت می‌گذارم (معمولا برآورد ها دست پایین از آب در می‌آیند. اما بهرحال، چاره ای نیست!). ضمنا اپلیکیشن aTimeLogger  را هم نصب می‌کنم تا از فردا دقیقا بدانم که چقدر «برای این دو فعالیت» – یعنی کتابخوانی و تلگرام – وقت می‌گذارم. و در انتها هم با خودم قرار می‌گذارم که برای شروع، کمی از فعالیت بد (تلگرام) کم کنم و به فعالیت خوب (کتابخوانی) اضافه کنم.

مثلا با خودم کمی حساب و کتاب می‌کنم و به این نتیجه می‌رسم که احتمالا حدود دو ساعت در روز با تلگرام کار می‌کنم. بعد، تصمیم می‌گیرم نیم ساعت از آن را، کم کنم و به کتابخوانی اختصاص دهم (می‌شود یک و نیم ساعت تلگرام و نیم ساعت کتابخوانی).

اگر بخواهم اجرای برنامه را بیشتر تضمین کنم، کتابخوانی را جلو می‌اندازم و با خودم می‌گویم : “بعد از اینکه نیم ساعت کتاب خواندی، می‌توانی یک و نیم ساعت در تلگرام باشی” ( من به شخصه از این نوع شرط گذاری زیاد استفاده می‌کنم و اکثر مواقع از آن خیر دیده‌ام).

حالا بعد از مدتی (مثلا یک یا دو هفته) می‌توانم برنامه را کمی تغییر بدهم. مثلا نیم ساعت دیگر از تلگرام کم کرده و به کتابخوانی اضافه کنم و این روند را تا جایی که به ایده‌آل دلخواهم برسم ادامه بدهم…

یک نکته‌ درباره‌ی چالش ثبت رویدادها در اپلیکیشن

یک تجربه‌ی شخصی هم دارم که شاید برای شما هم مفید باشد.

بعد از اینکه مدتی از اپلیکیشن استفاده کردیم، ممکن است گاهی بشود که حوصله‌ی استارت کردن فعالیت مورد نظر را نداریم. با خود می‌گوییم : “بیخیال، بعدا دستی وارد می‌کنم..”

قطعا هر کسی ممکن است گاه گداری حال کار خاصی را نداشته باشد و من و شما هم استثناء نیستیم.

اما راه حل چیست؟

دو ایده به ذهنم می‌رسد که تابحال برایم مفید بوده.

یکی اینکه این حال نداشتن طبیعتا نباید خیلی طولانی شود. یعنی سعی کنیم هر چند ساعت یکبار – یا لااقل هر نصف روز یکبار – تایم هایی را که وارد اپلیکیشن نکرده‌ایم، بصورت دستی – و با در نظر گرفتن حاشیه خطای منطقی که در مطلب قبلی اشاره کردم –  وارد کنیم. چون بعد از اینکه زمان‌های وارد نکرده روی هم تلنبار شد، هم احتمال دارد زمان آن فعالیت را به خاطر نیاوریم و هم، حس‌مان نسبت به این روش بد شود و نتوانیم در آینده هم با آن ادامه دهیم.

ایده دوم، نصب اپلیکیشن Quality-time است.

Quality-time چیست و چه کار می‌کند؟

اگر بخواهم خیلی خلاصه بگویم، اگر Quality-time را روی گوشی (یا تبلت) خود داشته باشید، این اپلیکیشن تمامی کارهایی را که شما با گوشی (یا تبلت) انجام می‌دهید، بطور اتوماتیک زمان می‌زند و اندازه گیری می‌کند.

با نصب این اپلیکیشن، دو اتفاق خوب می‌تواند بیوفتد:

یکی اینکه اگر هدف شما از جنس «اندازه گیری و کنترل استفاده از اپلیکیشن» خاصی روی گوشی (یا تبلت) باشد (مثل این مثال که یکی از فعالیت‌ها، تلگرام بود)، می‌توانید لحظات و همینطور جمع دقایق استفاده از آن اپلیکیشن خاص را روی Quality-time ببینید.

و اگر هدف‌تان این نباشد هم، این اپلیکیشن با تکه تکه کردن روز و مشخص کردن زمان‌های خاصی که از اپلیکیشنی خاص استفاده ‌می‌کرده‌اید، می‌تواند به شما در وارد کردن دستی و تقریبی بازه های زمانی مورد نظرتان در اپلیکیشن aTimeLogger یاری برساند.

(مثلا فرض کنید من می‌خواهم ساعات کتابخوانی ام را اندازه بگیرم. اما در شروع کتابخوانی یادم رفته تایمر را استارت کنم. اما خاطرم هست که قبل از شروع کتاب، در inoreader بودم. براحتی اپلیکیشن Quality-time – که همیشه در پس زمینه‌ در حال اجراست – را باز می‌کنم و زمان دقیقی که با inoreader کار می‌کرده ام را روی آن می‌بینم. حالا می‌توانم زمان شروع کتابخوانی ام را از روی آن، در aTimeLogger ثبت کنم)

به عبارت بهتر، استفاده از Quality-time، به ما نشانه‌هایی می‌دهد که از روی آن ساعاتی را که می‌خواهیم aTimeLogger  وارد کنیم، بدانیم.

پی‌نوشت1. سایت اپلیکیشن  Quality-time

پی‌نوشت2. نقل قولی که در ابتدای متن گفتم را اولین بار به نام ادیسون شنیده‌ام (از حافظه نقل می‌کنم). اما الان با جستجوی متن انگلیسی آن (if you can’t measure it ,you can’t improve/manage it)، به دراکر و یکی دو فرد دیگر رسیدم. به‌هرحال و صرف نظر از گوینده، آنرا دوست داشته و مفید می‌دانم.