اگر بخواهم صادق باشم، اهل سینما رفتن نیستم و از سینما چندان نمی‌دانم. به لطف سریال‌های بی‌محتوای سال‌های قبل، تلویزیون‌ را هم از مدت‌ها قبل کنار گذاشتم و سریال پژمان – که پژمان جمشیدی با بازی در آن پا به دنیای بازیگری گذاشت – را بجز چند قسمت و در مهمانی‌ها، ندیده‌ام. به هر حال برای من هم جالب و کمی غریب بود که فردی از دنیای فوتبال به درون قاب تلویزیون و روی پرده سینما بیاید و موفق هم باشد. کاری که پژمان جمشیدی انجام داده است.

همانطور که احتمالا در خبرها شنیده‌اید، چهارشنبه هجدهم بهمن خبر منع ورزشکاران ایران و کره شمالی از دریافت هدیه اسپانسر المپیک زمستانی (سامسونگ) به سایت‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی راه یافت. هدیه، گوشی گلکسی نت ۸ بود و در خبرها گفته می‌شد که این منع به‎دلیل تحریم‌ها بوده است. این خبر که در ساعات اول سر و صدای چندانی به پا نکرده بود، کم کم و با هشتگ #تحریم_سامسونگ در شبکه‌های اجتماعی (و به ویژه توییتر) داغ‌ شد. دامنه این خبر به فضای آنلاین محدود نماند و تا احضار سفیر کره جنوبی، موضع‌گیری چند وزیر و تهدید سامسونگ به تحریم واردات گوشی‌های این […]

به نظر می‌رسد با رواج پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی در سال‌های اخیر ما بیشتر از هر زمان دیگری به اپلیکیشن‌های ارتباطی وابسته شده‌ایم. techcrunch هم در گزارشی (که احتمالا با تجربه بسیاری از ما همخوانی دارد) گفته که استفاده از اپلیکیشن‌های پیام‌رسان زمانبرترین فعالیت کاربران موبایل‌ است. در مقابل، هر چند کارکرد وبلاگ‌ها برای شبکه‌سازی احتمالا کمرنگ‌تر از سابق شده، اما همچنان جایگاه خود را در میان گروه‌هایی از جامعه حفظ کرده است.

همیشه با خودم اینطور فکر می‌کنم که تسلط کلامی از آن دسته از مهارت‌هاست که شاید نتوان برای آن انتهایی در نظر گرفت و در هر سطحی از آن که باشیم، تقریبا همیشه می‌توان سطحی را در نظر گرفت که تسلط‌مان بر واژگان و کلام توسعه‌یافته‌تر از وضعیت فعلی باشد. تسلط کلامی می‌تواند دستاوردهای متعددی داشته باشد که یکی از آنها گفتگوی درونی دقیق‌تر با خودمان است. گفتگوی با کیفیتی که به روان‌تر و کاراتر فکر کردن و در نتیجه بهبود کیفیت تصمیم‌گیری می‌انجامد. تلاش کردم تا جمله قبل (داخل کادر سبز) را آگاهانه و با دقت بنویسم و اگر چه خودم هم در راه […]