نام مجتبی کاشانی (+) را با دو قطعه شعر «قصیده ۲۰۰۰» و «ذهن ما» شناختم. ستایش کار و تلاش در قصیده ۲۰۰۰ و اشاره به اهمیت توسعه مدل ذهنی در قطعه ذهن ما، تا مدتها علاقه به خواندن کتاب‌های شعر او را در من برمی‌انگیخت. به لطف خانه‌نشینی اجباری این روزها، کتاب شعری از او با نام «خویش را باور کن» در طاقچه دیدم و همین کافی بود تا این کتاب، همقدم هر شب من در گام‌های پیش از خواب باشد. بعضی شعرهای در این کتاب جادویی‌اند و جملاتی، بسیار عمیق. درباره مجتبی کاشانی و شعرهای او بعدها بیشتر خواهم […]

حتما برای شما هم پیش آمده که چیزهایی در مسیر زندگی آموخته باشید که شاید نتوانید از آنها بطور منطقی دفاع کنید، اما برای خودتان حکم قطعی داشته باشند. قواعدی مقدس برای خودتان که طبق آنها فکر کنید، تصمیم بگیرید و رفتار کنید. من هم چنین لیستی در ذهنم دارم. همان‌هایی که شاید بتوانم آنها را قوانین زندگی من بنامم. مشخص است که قوانین زندگی هر کس، شاید از دید دیگران پایه و اساس منطقی نداشته باشد. یا خلاف منطق گروهی از افراد باشد، چون ممکن است از روش دیگری بجز منطق در ذهن تثبیت شده باشند. قوانینی که اینجا می‌نویسم […]