پیشنوشت. وقتی جایی تنها هستی و با خودت فکر میکنی، ناچاری گاهی جواب خودت را هم بدَهی تا گفتگو ادامه پیدا کند. حتی شاید لازم باشد فکرهای خودت را هم به چالش بکشی و گفتگو را جذابتر کنی. متن زیر، ادامهی نوشتهی قبلیام با عنوان «ما منحصر بفرد و خاصیم» به یک ذهن دیوانه (با اجازهی یاور

) متبادر شده ( در واقع چند ثانیه بعد از نوشتن متنِ اول) و هیچگونه ارزش دیگری ندارد. چقدر ما شبیه هم هستیم.. همه ما عین هم هستیم، از هر لحاظ که نگاه کنی، مشابهت ها بینهایتند. از لحاظ فیزیولوژیکی و
[…]